Zygmunt Noskowski (1846-1909)
Polski kompozytor, dyrygent i pedagog. Jedna z najwybitniejszych postaci polskiego życia muzycznego II połowy XIX wieku.
Urodził się w rodzinie notariusza. Jego rodzice byli entuzjastami idei głoszonych przez Andrzeja Towiańskiego, słynnego z kontaktów z Adamem Mickiewiczem filozofa i myśliciela.
Swoją przygodę z muzyką Noskowski rozpoczął w 1851 roku, kiedy to rozpoczął naukę gry na fortepianie oraz skrzypcach. Talent muzyczny młodego Zygmunta został odkryty przez Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego, znanego w ówczesnym czasie kompozytora polskiego. W latach 1864-67 studiował w Instytucie Muzycznym w Warszawie grę na skrzypcach u Apolinarego Kątskiego oraz kontrapunkt u Stanisława Moniuszki, którego wpływ na jego twórczość kompozytorską będzie nieoceniony. Warsztat twórczy doskonalił w Berlinie, gdzie w Akademie der Künste podjął studia u Friedricha Kiela.
Swoje życie zawodowe związał z rodzinnym miastem - pracował w orkiestrze i za pulpitem dyrygenckim Teatru Wielkiego, był krytykiem muzycznym "Kuriera Warszawskiego", działał społecznie w Warszawskim Towarzystwie Muzycznym, prowadził orkiestrę Filharmonii. W latach 1871 - 1872 uczył muzyki w Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych. Stworzył system zapisu nut dla niewidomych.
Od roku 1886 prowadził klasę kompozycji w swojej macierzystej uczelni. Jego studentami byli m.in. Henryk Melcer, Apolinary Szeluto, Grzegorz Fitelberg, Mieczysław Karłowicz, Karol Szymanowski i Ludomir Różycki.
W roku 1894 zorganizował pierwsze uroczyste obchody rocznicy śmierci Chopina w Żelazowej Woli, połączone z koncertem dla 2.000 słuchaczy i odsłonięciem pomnika wielkiego kompozytora. Od tego momentu stał się jednym z najaktywniejszych propagatorów muzyki wielkiego Fryderyka w Polsce.
Zygmunt Noskowski oprócz zajmowania się krytyką, wygłaszał prelekcje i wykłady o kulturze. Z zaciekawieniem śledził rozwój muzyki jemu współczesnej i przyswajał nowe zdobycze techniki i stylu.
Najbardziej znanymi kompozycjami Noskowskiego stały się dzieła symfoniczne – Poemat na orkiestrę „Step” (1896) i uwertura koncertowa „Morskie Oko” (1875). Jednak największą popularność przyniosły mu utwory przeznaczone dla najmłodszych - "Śpiewnik dla dzieci" do słów Marii Konopnickiej na (1889), który do dziś jest żelaznym punktem repertuaru wielu chórów.
Noskowski był gorącym patriotą. Podobno, choć publicznie nigdy się do tego nie przyznawał, brał udział w powstaniu styczniowym z 1863 roku.
Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Świebodzinie nosi imię kompozytora od roku 1981.
Z HISTORII SZKOŁY...
Historia Szkoły rozpoczyna się w 1947 roku, kiedy to powołano do życia Miejskie, a później Państwowe Ognisko Muzyczne. Pierwszym dyrektorem Ogniska był Kazimierz Misiakiewicz, kolejnym Romuald Pawłowski. Z jego inicjatywy oraz przy pomocy władz miejskich w 1969 roku Ognisko otrzymało budynek przy ul. Sulechowskiej 15. Lokal ten został zaadaptowany i wyremontowany, zakupiono nowe instrumenty i pomoce dydaktyczne, zwiększyła się też liczba uczniów.
W 1971 roku został doceniony wkład Ogniska w kształtowanie życia muzycznego w Świebodzinie. Ministerstwo Kultury i Sztuki z dniem 1 września 1971 r. powołało do życia Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia. Pierwszym dyrektorem został Edmund Wilgocki. Do współpracy zaprosił wybitnych pedagogów: byli to Adam Kucia, Halina Kriczi, Wojciech Gabszewicz, Józef Dziwiłł, Marian Kwiatoń, Bożena Duszyńska, Elżbieta Wasilewska, Wiesław Furmankiewicz. Edmund Wilgocki bardzo dynamicznie rozwijał Szkołę, był również twórcą Świebodzińskiej Orkiestry Dętej i Janczarskiej. Należy nadmienić, że to właśnie Edmund Wilgocki skomponował hejnał Świebodzina. Od początku istnienia Szkoła prowadziła intensywną działalność koncertową. Przez wiele lat organizowano m. in. Dni Kameralistyki czy Poniedziałkowe Spotkania Muzyczne, podczas których występowała cała plejada znakomitych muzyków polskich i zagranicznych. Po śmierci Edmunda Wilgockiego, przez osiem lat obowiązki dyrektora Szkoły sprawował Adam Kucia. Oprócz gruntownego remontu, rozwinął on działalność dydaktyczną Szkoły, która w tym czasie liczyła ok. 200 uczniów.
W rocznicę 10 - lecia istnienia, w uznaniu zasług, Państwowej Szkole Muzycznej I st. w Świebodzinie nadano imię Zygmunta Noskowskiego, wielkiego polskiego kompozytora, pedagoga i organizatora życia muzycznego w Warszawie. Jego kompozycje krzepiły serca Polaków żyjących pod zaborami, a uczniami byli wybitni kompozytorzy polscy XX wieku, spośród których należy wymienić Karola Szymanowskiego, Mieczysława Karłowicza, Ludomira Różyckiego czy Grzegorza Fitelberga.
Od 1984 roku przez dwa lata Szkołę prowadziła Jolanta Schneider, a od 1986 roku obowiązki dyrektora Szkoły pełnił Wiesław Furmankiewicz. Działalność Szkoły na terenie miasta i okolic z każdym rokiem wzrastała poprzez cieszące się wielkim uznaniem koncerty środowiskowe. Od września 1992 roku Jolanta Schneider ponownie objęła stanowisko dyrektora Szkoły. Z jej inicjatywy przeprowadzono kolejne ważne remonty ( m. in. odnowienie elewacji zewnętrznej, przełożenie dachu, odświeżenie sal lekcyjnych), pozyskano wysoko wykwalifikowaną kadrę pedagogiczną, organizowano kolejne koncerty cykliczne, m in. Dzieci- Dzieciom, jak i tradycyjny Wieczór Kolęd. W ramach wymiany międzyszkolnej w PSM w Świebodzinie gościli corocznie uczniowie z Francji. Z kolei świebodzińscy uczniowie dawali koncerty w Domu Opieki Społecznej w Glińsku, szkołach oświatowych w Lubrzy i Sulechowie, Lubuskim Ośrodku Rehabilitacyjnym „Caritas”, Domach Dziecka, a także Muzeum Regionalnym. Uczniowie swoimi występami uświetniają również uroczystości miejskie i państwowe.Do dzisiaj organizowany jest Konkurs Piosenki Dziecięcej, który cieszy się ogromnym zainteresowaniem dzieci w wieku od 4 do 6 lat.
Od 2010 roku Państwową Szkołą Muzyczną I st. w Świebodzinie kieruje Renata Sypień. Przed Szkołą stoją kolejne wyzwania związane z remontem budynku, dostosowaniem do obecnych standardów, a także szeroko pojętym unowocześnieniem, tak aby Szkoła była dla uczniów miejscem, do którego będą z przyjemnością przychodzić. Przedstawiając historię Szkoły nie można pominąć osiągnięć wychowanków, którzy brali udział i byli laureatami konkursów instrumentalnych i wiedzy o muzyce m. in. w Paryżu, Warszawie, Zielonej Górze, Nowej Soli, Żaganiu, Szczecinie. Wielu spośród absolwentów kontynuowało naukę w średnich szkołach i akademiach muzycznych. Obecnie Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Świebodzinie liczy ok. 70 uczniów. Kadra pedagogiczna składa się ze świetnych nauczycieli, którzy uczą gry na fortepianie, skrzypcach, gitarze, wiolonczeli, akordeonie, flecie oraz przedmiotów teoretycznych.
W roku szkolnym 2011/2011 Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia im. Zygmunta Noskowskiego w Świebodzinie obchodziła czterdziestolecie istnienia. Jest to okres na tyle długi, aby stwierdzić, że na trwałe wpisała się w muzyczny krajobraz miasta i regionu.
